1 września 2021 r. w Bibliotece Publicznej Miasta i Gminy Wolsztyn im. St. Platera odbyło się spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki. Klubowicze w dobrych humorach pod koniec lata rozmawiali o literaturze. Lekturą miesiąca była książka Caroline Lea „Kobieta ze szkła”. Jest to powieść obyczajowa z wątkami thrillera. Książka pełna mroku, tajemnic, a ponadto opisów przyrody i trudnych warunków życia. Akcja dzieje się w XVII wiecznej surowej Islandii. Młoda kobieta Rósa, decyduje się na małżeństwo z rozsądku, aby ratować zdrowie i życie swej matki. Po pewnym czasie samotność i niewyjaśniona przeszłość męża doprowadzają ją do szaleństwa.

„Kobieta ze szkła” to klimatyczna opowieść na styku baśni, która czerpie inspirację m.in. z podań o Sinobrodym czy książek sióstr Brontë. Klubowicze zwrócili uwagę, że choć tego typu książka nie była w guście każdego, to jednak czytanie jej wciągało i nie pozwalało się oderwać. W tej powieści nikt nie jest do końca tym, kim się wydaje na początku. Postacie są wielowymiarowe, ich motywy działań, przeszłość i uczucia odsłaniane są stopniowo. Ich losy są ze sobą powiązane i splecione. Na przekór surowej naturze ich emocje kipią.

„Kobieta ze szkła” to opowieść o poświęceniu, determinacji, przyjaźni i miłości w tle kraju, w którym chrześcijaństwo miesza się z pogańskimi wierzeniami i zabobonami. W powieści znajdziemy wiele wątków społecznych dotyczących roli kobiet, homoseksualizmu czy religii. Przeżyte doświadczenia zmieniają bohaterów i stawiają pytania ważne także współcześnie. Wszystko to sprawia, że po powieść Caroline Lea warto sięgnąć.

Cytat w ramach akcji Dyskusyjnych Klubów Książki "Cytaty w sieci":

„Niektóre historie zostawi dla siebie. Każdego dnia będzie decydować, którą z nich ujawnić, a jej słowa stopniowo staną się prawdą. Tym sposobem nauczy się żyć ze świadomością tego, kim się stała. Kobietą zdolną do przemocy. Kobietą, która uczyniła to, co konieczne. Kobietą, która przetrwała. Ale prawda nie jest stała i niezmienna jak ziemia. Rósa wie o tym najlepiej. Prawda to woda lub strumień; prawda to lód, i tak jak on każda opowieść z czasem zmienia kształt.”

Caroline Lea, „Kobieta ze szkła”, Wydawnictwo Literackie, Kraków, 2020, przełożył Łukasz Małecki, s. 387.